روزای قبل از عید

روزای طلایی قبل از بهار رسیدند و اگرچه یکم دلتنگی هست اما برای منی که توی این چند وقت دلشوره و قصه رو هر چند کم ولی تجربه کردم ،دلتنگی مخصوصا اگر امید به رفعش باشه قابل تحمل .

روزای بهارو من ازاون موقع که 15 ساله بودم و شور نوشتن داشتم ازاون روزا که احساسم " درحالیکه مریم مرید زاده سراپا گوش بود"پشت کتاب زمین شناسی می نوشتم تا حالا که 34 ساله شدم ومادر به وجدمیاره،

حس آغاز ،تمام شدن روزایی که یا خاطرات زیبا برامون داشتن و یا بهتر ه که تموم بشن و بهار بیاد .حس شروع تازه و قول هایی که برای شروع تغییر به خودمون می دیم .این قول بهترین قسمت ماجراست از اون روزا که قول می دادیم از امسال بهتر درس بخونیم تا حالا که قول میدیم بهتر برنامه ریزی کنیم و آدم بهتری باشیم.

این حس تازگیو نو شدن می چسبه به یه هوای نیمه ابریو یه باد خنک و می شه بهترین روزای سال.

جادوی این روزا از دو سه هفته مونده به عید شروع می شه با سیزده بدر تموم وبرای من این روز ها بهترین روزای سال.

امسال این روزا با سال های پیش فرقای خوب و بدی داره خوب برای اینکه سال نو داره می چسبه به خونه نو ،آشپز خونه نو ،فر گاز!!!!!بارو کابینت نو ، اتاق اضافه ،محله نو ،همسایه های نو و یه استقلال ویژه که هشت سال من خواستمش و نداشتمش .

والبته نبودنای افشین که من نمی خوام و نمی تونم بهشون عادت کنم و هنوز یه قصه بزرگ که باید بهش فکر کنم و انژی بدم ،برنامه ریزی کنم ،راه حل پیدا کنم و خدا هم کمک کنه تا تموم شه. شایداینطور به نظر بیاد که اولی دلیل دومی ولی اینطور نبود وما ناگزیر از نبودن افشین بودیم و این خونه جدید به خودمون کادو دادیم تا نبودنش همراه بشه با یه عالمه برنامه جدید که اگرچه هماهنگی و کنترلش بدون اون سخته ولی شلوغ پلوغیش از بروز افسردگی جلوگیری می کنه.

بهر حال روزای قبل از عید زیبا و دلچسب و آدم می تونه بچای یه طبقه پنجم دود گرفته پر سر و صدا با پنجره های پر از خاک تصور کنه که توی یه کلبه است که صدای پرنده ها رو می شنوه و صدای نسیم که می پیچه تو برگ در ختا و یه صدای مخصوص و آهنگین داره و بعد خودش خطاب کنه به سه عنوان مهمی که داره  بگه مریم ترکمن عزیز ،مادر باران و عشق افشین عیدت مبارک